به گزارش تیتر گیلان، امیرحسین جلالی در یادداشتی نوشت؛ از بدو رای آوری مسعود پزشکیان به عنوان رییسجمهور بعضی حمله های سهم خواهانه به ایشان و دولت شروع شد. در حالی که به زعم بسیاری آقای پزشکیان یک اصلاح طلب رادیکال محسوب میشد اما مشخص گشت او به به کارگیری تمام طیف ها در اداره کشور اهتمام خاصی دارد، هرچند در بعضی رخدادها استقلال رای خودش را حفظ نکرده است. میتوان این را به دو شکل و جهت تحلیل نمود؛ جهت اول این است که او اختیاری از خود ندارد و او را افراد پشت دست مانند خاتمی و ظریف هدایت میکنند، اما در جهت دوم میتوان مشورت پذیر بودن او را علت عقب نشینی از بعضی تصمیمات دانست.
وقتی پزشکیان کابینه پیشنهادی خود را به مجلس معرفی کرد انتقادات جدی چند جانبه ای به او از جانب اصلاحطلبان و اصولگرایان و احزاب آنان مانند اصلاحات ایران و پایداری صورت گرفت. کار به نقطهای رسید که حتی دبیر شورای راهبری دولت یعنی محمدجواد ظریف نیز استعفا داد چرا که عنوان کرد پزشکیان با صلاحدید خودش لیست را کامل ارائه نداده است. انتقادات جبهه اصولگرایی از جنس رد کل کابینه با حتی اکثریت کابینه نبود بلکه دغدغه آنان نسبت به خط قرمزهای نظام و پایبندی به اصل جمهوری اسلامی ایران برای آنان مسئله اصلی بود، افرادی مانند گزینه های پیشنهادی وزارت بهداشت، کار، اقتصاد و علوم که سابقه همراهی با مخالفان نظام در بزنگاهها را دارند بیشترین محل طرح بحث را داشتند. حتی با انتخاب سخنگوی دولت نیز انتقادات ادامه دار بوده است؛ این مسئله از سوی اصولگرایان مطرح میشود که گویا ادعای مخالفین نظام تنها به جهت نبود در ساختار دولت یا حکومت بوده است و حال با انتخاب آنان برای تصدی پست های دولتی آنان داعیه انقلابیگری را بیش از سایر جبهه ها دارند.
گفتههایی مطرح میشود در محافل سیاسی که تک گزینه اصلی جریان اصلاحات و شخص خاتمی، اسحاق جهانگیری بوده است، ولی با اعلام کاندیداهای ریاست جمهوری پزشکیان که یکی از سه گزینه اعلامی اصلاحات بوده با وجود جلسات متعدد حاضر به امضای تعهدنامه جبهه اصلاحات نمیشود. با بررسی رفتار پزشکیان در این زمینه متوجه میشویم او استقلال رای و فکر خود را حفظ میکند و خلاف گفتههای دیگران او الزامی به تعهد به جبهه اصلاحات ندارد.
رفتار جریانات ضدانقلاب و رادیکال اصلاحطلب در قبال دولت بسیار تند است، حتی به مانند یک اپوزیسیون در مقابل دولت عمل میکنند. آن ها پزشکیان را تحت فشار قرار داده اند تا افراد معتدل اصلاح طلبی مانند عارف را کنار بزند، به همین دلیل است که با رسانه های پوششی خودشان در فضای مجازی به عارف و پسرش بیشترین میزان حمله را در کنار رسایی و ثابتی دارند. رادیکالهای اصلاح طلب میخواهند از جنس خودشان در دولت مسئولیت بگیرند. پزشکیان با تمام انتقادات استقلال رأی خود را حفظ میکند، هرچند او به دیگران نیز بها میدهد و گاهی خلاف نظر خود افراد را انتخاب میکند یا مأموریت را میسپارد اما در برآیند کلی او باید مقابل جریانات تمامیتخواهی که تنها میخواهند از جبهه خودشان در دولت پست و مقام و مسئولیت بگیرند بایستد و افراد را با شایستگی و تعهد و توانمندی انتخاب کند.