به گزارش تیتر گیلان، دکتر ابراهیم قاسمی روشن استاد و عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان در یادداشی نوشت؛ استان گیلان یکی از استانهایی است که سرشار از نعمتهای خدادادی است از یک طرف وجود کوههای سر به فلک کشیده ، جنگلهای سرسبز و خرم ، دامنهها و دشتهای چشم نواز ، دریای مواج کاسپین ، چشمه های جوشان و زلال ، رودخانههای پر آب و پرپیچ و خم ، معادن ارزشمند، محصولات کشاورزی متنوع ، آب و هوای معتدل و مرطوب و از سوی دیگر مردم مهربان و پرعاطفه ، نیروهای تحصیل کرده و نخبه ملی و حتی بین المللی ، وجود مراکز آموزش عالی در رشتههای کشاورزی ، فنی مهندسی ، پزشکی ، فنی و حرفهای ، وجود شهرکهای صنعتی با امکانات سختافزاری ، منطقه آزاد انزلی و مهمتر از آنها جوانان آماده به کار و اشتغال و اساتید دانشگاهی مجرب و متخصص در رشتههای مختلف و…. همه و همه ظرفیتهای مناسب برای جهش تولید در این استان است .
امروز باید هر یک از دستگاهها و سازمانهای استان گیلان با توجه به امکانات خویش طرح و برنامه خود را جهت تحقق شعار سال مشخص نمایند و سهم خود را در آن اعلام کنند و در هر ماه گزارش عملکرد داشته باشند تا معلوم شود چه درصدی از برنامههای ارائه شده ، اجرایی شده و در غیر این صورت موانع کار چیست ؟ لازم است مراکز صنعتی ما فعال شوند و مراکز تعطیل و نیمه تعطیل به چرخه تولید بازگردند و ساعتهای کاری آنها افزایش یابد و در صورت وجود مشکلات مالی و سرمایهای تسهیلات بانکی برای رفع مشکل و افزایش تولید در اختیار آنها قرار گیرد .
همه اینها در گرو وجود مدیران توانمند مجرب و با روحیه جهادی و مردمی است ولی از جمله مهمترین چالشهای اصلی استان گیلان وجود بعضی از مدیران ناکارآمد در بخشهای اجرایی است مثلاً اگر مشکل اصلی مردم اقتصاد است جا دارد که مدیری خبره ، متخصص و آگاه به مسائل اقتصادی و دارای طرح و برنامه در زمینه فعال کردن چرخه تولید و کارآفرینی و اشتغال ، مدیریت امور اقتصادی استان را در دست گیرد و با استفاده از اساتید دانشگاه و صاحب نظران اقتصادی گرههای کور اقتصادی را در استان باز نماید همچنین اگر استان گیلان به عنوان قطب کشاورزی محسوب میشود باید موانع را از پیش پای کشاورزان برای تولید بیشتر برداریم مثلا با مکانیزه کردن زمینهای کشاورزی و آموزش دادن کشاورزان و کارخانه داران برنج کوبی، هزینههای تولید را کاهش دهیم تا کشاورزان میل و رغبت برای تولید به میزان قبلی( نه جهش و افزایش تولید) را داشته باشند در حالی که بسیاری از زمینهای کشاورزی هنوز به شکل سنتی کشت و برداشت میشوند از این رو هزینههای بالای تولید عملاً رغبت تولید را از آنان سلب نموده و موجب شده تا افراد زیادی زمینهای کشاورزی خود را در معرض فروش قرار دهند. به یاد دارم که خرداد سال گذشته یکی از روستائیان خرده پا ، می گفت هنوز سه تن از برنج من در انبار مانده و به فروش نرفته در حالی که فصل برداشت محصول جدید بنده از راه رسیده است ! با زبان بیزبانی میگفت دادمان را به مسئولین عالی استان برسانید تا چارهای بیندیشند. مگر درد و رنج کشاورزان را نمیدانند و گیلانی نیستند؟! امروزه شاهدیم که هیچ برنامه سازماندهی شده فعالی برای آموزش صاحبان کارخانههای برنج کوبی در گیلان وجود ندارد تنها برخی از اساتید دانشگاهی به صورت خودجوش پا به میدان گذاشته و با هزینههای کارخانه داران ، آموزشهایی را برای کاهش هزینههای تولید و استفاده از تکنولوژی جدید در عرصه سفید کردن برنج ، دراختیار آنها قرار میدهند و بعید میدانم که مسئولین استانی حتی در جریان این امور باشند .
جلسات مسئولین اجرایی استان بیشتر جنبه روزمرگی و نمایشی به خود گرفته است و فاقد طرح و برنامه برای حل مشکلات استان می باشد از این رو خروجی قابل قبولی ندارد و مشکلات زیربنایی استان از قبیل معضل پسماند ، آلودگی رودخانه ها، ترافیک شهر رشت ، راه آهن ، آلودگی تالاب انزلی ، مسکن ملی ،آب شرب شهرها و روستاها ، اتمام پروژه های نیمه تمام مثل سد پلرود و….. همچنان به قوت خود باقی مانده است .
همچنین عدم اجرای برنامههای مصوب سفر قبلی رئیس جمهور محترم ، موجب شده تا مردم گیلان از استشمام رایحه خوش خدمات دولت مردمی رئیسی در استان گیلان ، محروم باشند، این در حالی است که سایر استانها شاهد چندمین بار از حضور هیئت دولت در استان خود می باشند.
بنابراین مهمترین چالش در استان گیلان در طول این مدتی که از عمر دولت سیزدهم گذشته معطل ماندن این ظرفیتها و عدم استفاده صحیح و بهینه از آنهاست و این هم نتیجه ضعف مدیریت مدیران اجرایی عالی استان است.
امیدواریم که هرچه سریعتر در بخش مدیریت عالی اجرایی استان شاهد تغییراتی باشیم تا مدیرانی شایسته ، صاحب نظر و مجرب، زمام امور را در دست گرفته وعقب ماندگیهای موجود را با تلاش مضاعف خود در مدت باقی مانده از عمر دولت محترم ، مرتفع نمایند .انشالله