محدثه فردی، فعال فرهنگی و رسانه‌ای در یادداشتی نوشت: این روزها که نام ایران را در صدر اخبار جهان می‌شنویم، به خود می‌بالیم که ایرانِ مستعمره نظام دو‌قطبی گذشته، دمار از روزگارِ مدعیان دانشمندانِ پوشالی سیاسی جهان درآورده است.

مسئولین محترم پاسخگوی وعده دولت در خصوص تعهدات و مصوبات قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت باشند.

تنگه هرمز، باب المندب و کانال سوئز زمانی می‌توانند امنیت حرکت کشتی های تجاری را به شرق و غرب جهان تضمین کنند که منافع امت اسلامی تامین شود.

دکتر زهرا نامور عربانی در یادداشتی نوشت: بیایید به مادران سرزمینم که کارگری شغل دوم آنهاست، نگاه ویژه‌ای داشته باشیم، اختصاص تسهیلات ویژه و ساعت کار کمتر و سپردن کارهای ساده‌تر، بودجه چندانی نمی‌خواهد.

در جامعه ایی که کتاب، مطالعه، اندیشیدن، مراجعه به اهل فن و طلب یاری از روانشناس و مشاوره گرفتن کمرنگ شده و بلاگری، برهنگی، مد گرایی، دست برداشتن از اعتقادات مذهبی نشانه به روز بودن افراد شده، طبیعتاً تبلیغات مسموم و روانشناسی زرد، جایگاه منیعی پیدا می کند و رویکرد رسیدن به اهداف در کوتاه مدت بدون تلاش راهی برای پول دار شدن عده ایی شده که از بیسوادی و غفلت جوانان سواستفاده می کنند.

برخی مطالبه گری را سهوی یا تعمدی با تسویه حساب با ارکان حاکمیت اشتباه گرفته اند.

مسئولین عالی رتبه استان به ویژه جناب استاندار محترم چه پاسخی برای این مطالبات به حق مردم دارند؟ تلقی عموم مردم این است که هیچ مسئولی در استان نه تنها خود را پاسخگو نمی‌داند بلکه در مواردی نیز طلبکار بوده و حتی آن را جزء افتخارات دوران مسئولیت خود ذکر می‌کند.

نسل‌های پیشین بسیاری از ارزش‌ها، جهت‌گیری‌ها، مرودات و حتی سلایق نسل‌ جدید را غیرطبیعی می‌پندارند و متقابلاً نسل‌های جدید نیز در مورد نسل‌های گذشته چنین تلقی دارند و گاهی اوقات آنها را فاقد هر گونه منطق و بینش تلقی می کنند.

افزایش ساخت و ساز در سال های اخیر و نبود مدیریت یکپارچه توسعه شهری را می توان اولین عامل ناهماهنگی و بروز اغتششات بصری و فیزیکی دانست. هر چند وجود قوانین و مقررات متناقض که در خصوص موضوعات خاص و تامین برخی نیازهای عمومی و یا خاص تدوین و تصویب شده‌اند که باعث محدودیت در وظایف اجرایی شهرداری‌ها در خصوص نما و منظر شهری می‌باشند.

دکتر محدثه فردی در یادداشتی به مناسبت فرارسیدن سالروز شهادت میرزاکوچک‌خان جنگلی نوشت: گیلان به خود می‌بالد که چهره‌ای ملی را تقدیم این مرز پرگوهر کرده است، چهره‌ای ملی، مقتدر و چهره‌ای سلطه ناپذیر، از میرزای کوچکی سخن می‌گویم که اگرچه نامش کوچک بود اما به بزرگیِ مرام و منشش در تاریخ شناخته می‌شود.