پارک ساحلی آستانه‌اشرفیه در ورطه فراموشی
پارک ساحلی آستانه‌اشرفیه در ورطه فراموشی
یکی از بزرگ‌ترین مزیت‌های پارک ساحلی، نزدیکی به سفیدرود است که به همین دلیل می‌توانست با ایجاد امکاناتی نظیر ورزش‌های آبی محدود، ماهیگیری تفریحی و قایق‌سواری، به یک مرکز تفریحی آبی تبدیل شود اما با این حال، نبود زیرساخت‌های مناسب و بی‌توجهی به نیازهای گردشگران، این فرصت را تا کنون به هدر داده است.

به گزار تیتر گیلان به نقل از آستان‌خبر، پارک ساحلی آستانه‌اشرفیه یکی از چندین جاذبه‌ گردشگری در گیلان است که به دلیل ضعف متولیان امر و سوءمدیریت و برنامه‌ریزی نامناسب، حداقل بهره‌وری را دارد.

پارک ساحلی آستانه‌اشرفیه که به لحاظ قانونی زیر نظر شهرداری آستانه‌اشرفیه است یکی از مهم‌ترین اماکن گردشگری این شهر، با ظرفیت‌های بالقوه بسیار، از جمله نزدیکی به رودخانه سفیدرود و دسترسی به محیط‌های جنگلی به شمار می‌رود که ظرفیت تبدیل‌شدن به یکی از قطب‌های گردشگری شمال ایران را دارد.

قرابت پارک ساحلی با رودخانه سفیدرود

یکی از بزرگ‌ترین مزیت‌های پارک ساحلی، نزدیکی به سفیدرود است که به همین دلیل می‌توانست با ایجاد امکاناتی نظیر ورزش‌های آبی محدود، ماهی‌گیری تفریحی و قایق‌سواری، به یک مرکز تفریحی آبی تبدیل شود اما با این حال، نبود زیرساخت‌های مناسب و بی‌توجهی به نیازهای گردشگران، این فرصت را تا کنون به هدر داده است.

آیا اعضای شورای اسلامی آستانه‌اشرفیه دغدغه بهره‌وری از پارک ساحلی را دارند؟

زیباسازی و توجه ویژه به منظر شهری باید در راستای افزایش نشاط اجتماعی و جذب گردشگر، جزو اولویت‌های اعضای شورای اسلامی شهر باشد که عملاً چنین دغدغه‌ای در هیچ سطحی مورد توجه اعضای شورای اسلامی شهر قرار نگرفته است.

یکی از شهروندان آستانه‌اشرفیه در این خصوص می‌گوید که در چند سال گذشته هیچ کدام یک از اعضای شورای اسلامی شهر توجهی به پارک ساحلی آستانه‌اشرفیه ندارند و عملاً این پارک در حوزه بسته‌های فرهنگی و مدیریتی حالت رهاشده دارد.

به گفته این شهروند آستانه‌ای، در شهر مجاور یعنی لاهیجان در کنار تالاب یک پیست دوچرخه‌سواری زیبا توسط شهرداری و با مساعدت اعضای شورای اسلامی شهر احداث شد ولی متأسفانه در آستانه‌اشرفیه گویی دغدغه اعضای شورای اسلامی شهر، شهردار و دیگر مسئولان مسائل دیگر است.

آرامگاه شهدای گمنام؛ یادمانی که دیده نمی‌شود

شاید کمتر پارکی در ایران وجود داشته باشد که شهیدی در آن آرمیده باشد ولی در کنار پارک ساحلی آستانه‌اشرفیه، آرامگاه شهدای گمنام قرار دارد که می‌توانست به‌عنوان محوری برای گردشگری مذهبی و فرهنگی مطرح شود که متأسفانه به دلیل نبود تبلیغات مناسب و برنامه‌های فرهنگی، این مکان نیز در سایه بی‌توجهی قرار گرفته است.

به گفته یکی از فعالان فرهنگی و اجتماعی شهر آستانه‌اشرفیه، برگزاری مراسم‌های فرهنگی و معنوی، به همراه زیرساخت‌های رفاهی، می‌توانست تعداد بازدیدکنندگان این محل را به‌طور قابل‌توجهی افزایش دهد و حتی در این خصوص چندین جلسه و مکاتبه را مسئولان شهرستان انجام شد که آن هم بی‌نتیجه ماند.

پل کابلی و محیط جنگلی؛ نمادهای گردشگری بی‌استفاده

مردمان شهرستان آستانه‌اشرفیه سالیان سال خواستار افتتاح پل کابلی این شهر بودند و حتی مسئولان، اعضای شورای اسلامی شهر و شهرداری نیز صحبت از استفاده بهینه در حوزه‌های گردشگری، فرهنگی، تفریحی و حتی اجتماعی از این پل و پل مجاور آن را می‌کردند.

ولی اکنون که دو سال از افتتاح پل کابلی آستانه‌اشرفیه می‌گذرد هیچ استفاده غیر از عبور و مرور خودروها از آن نمی‌شود و تنها به یک پل بصری تبدیل شده در حالی که این پل می‌تواند جاذبه‌ای برای گردشگران باشد، به دلیل عدم وجود امکانات تفریحی و رفاهی در اطراف آن، به یک نمای بصری بی‌استفاده تبدیل شده است.

همچنین، محیط جنگلی اطراف پارک نیز پتانسیل بالایی برای ایجاد کمپینگ و تفرجگاه‌های جنگلی دارد که می‌توانست تجربه‌ای متمایز به بازدیدکنندگان ارائه دهد.

ضعف مدیریت شهری و نبود برنامه‌های راهبردی

یکی از دلایل اصلی ناکارآمدی پارک ساحلی آستانه‌اشرفیه، ضعف مدیریت شهری و عدم وجود برنامه‌های راهبردی بلندمدت برای توسعه این مکان است.

شهرداری آستانه‌اشرفیه که متولی قانونی این پارک است، نتوانسته است طرح‌های عملیاتی برای افزایش جاذبه‌های گردشگری و جذب سرمایه‌گذاران ارائه کند و حتی اعضای شورای اسلامی هم گویی توانستند در طی چند سال گذشته از ظرفیت سرمایه‌گذاران و حتی متولیان فرهنگی و اجتماعی برای استفاده بهینه از پارک ساحلی به‌درستی استفاده کنند‌.

در همین خصوص یکی از فعالان فرهنگی آستانه‌اشرفیه، نبود تبلیغات مؤثر، محدود بودن امکانات رفاهی و زیرساخت‌های ناکافی، همگی نشانه‌هایی از این ضعف مدیریتی می‌داند و معتقد است تا زمانی که نگاه مدیریت شهری به آستانه‌اشرفیه روزمره باشد نمی‌توان به موفقیت رسید.

این فعال فرهنگی می‌گوید که برای بهبود وضعیت پارک ساحلی آستانه‌اشرفیه، لازم است که مدیریت شهری با یک برنامه جامع و قابل اجرا وارد عمل شود و البته این اتفاق زمانی میسر می‌شود که شهردار تمام تمرکز خود را بر مدیریت شهری بگذارد نه اینکه نیم‌نگاهی به مناصب دولتی در شهرهای شرق گیلان داشته باشد.

برگزاری رویدادهای فرهنگی و تفریحی مانند مسابقات قایق‌سواری یا جشنواره‌های محلی مانند آنچه که اخیراً تحت عنوان جشنواره ورزش‌های شالیزاری در این مکان برگزار شد می‌تواند جذابیت این مکان را افزایش دهد.

جذب سرمایه‌گذاران بخش خصوصی؛ کلید توسعه پایدار

برای توسعه پایدار پارک ساحلی، نیاز به سرمایه‌گذاری بخش خصوصی به‌شدت احساس می‌شود. با ایجاد بسترهای قانونی و اقتصادی مناسب، شهرداری می‌تواند سرمایه‌گذاران را ترغیب کند تا پروژه‌های تفریحی و رفاهی در این منطقه راه‌اندازی کنند. این امر نه تنها گردشگران بیشتری را به منطقه جذب می‌کند، بلکه می‌تواند منبع درآمدی پایدار برای شهر آستانه‌اشرفیه باشد.

نقش مشارکت مردمی در احیای پارک ساحلی

مشارکت فعال جامعه محلی نیز در توسعه این پارک ضروری است، لذا از جمله اقداماتی که می‌توان در این زمینه انجام داد، ایجاد گروه‌های مردمی برای حفظ و نگهداری فضای سبز و همچنین پیشنهادات مردمی برای برگزاری جشنواره‌ها و رویدادهای فرهنگی است.

این اقدامات می‌تواند ارتباط بین گردشگران و مردم محلی را تقویت کند و تجربه‌ای منحصربه‌فرد برای بازدیدکنندگان به ارمغان آورد ولی به شرطی که اهتمام جدی در بین مسئولان در آستانه‌اشرفیه وجود داشته باشد

احیای یک ظرفیت مغفول

پارک ساحلی آستانه‌اشرفیه با دارا بودن منابع طبیعی زیبا، نزدیکی به رودخانه سفیدرود و امکاناتی نظیر پل کابلی، محیط جنگلی و آرامگاه شهدای گمنام، از ظرفیت‌های فراوانی برای جذب گردشگر برخوردار است. اما نبود مدیریت مناسب و عدم وجود برنامه‌های توسعه‌ای، باعث شده این مکان تا کنون به‌درستی بهره‌برداری نشود.

انتها/