به گزارش تیتر گیلان، امروز در شرکت چوب و کاغذ ایران (چوکا) نشست مشترکی با حضور مدیر هلدینگ صنعت سلولزی تأمین گستر (تاسیکو)، معاون شرکت سرمایهگذاری تأمین اجتماعی (تاپیکو) و جمعی از خبرنگاران استان گیلان برگزار شد.
در این نشست که با هدف شفافسازی درباره روند تصمیمگیری، بررسی ظرفیتها و چالشها و تبیین مسیرهای پیشروی این مجموعه صنعتی باسابقه، بهویژه در موضوع واگذاری یا مشارکت بخش خصوصی، برگزار شد، ابعاد مختلف اقتصادی، فنی و اجتماعی چوکا بهصورت تفصیلی مورد بحث قرار گرفت.
عبداله اسدزاده، مدیرعامل شرکت گروه صنعت سلولزی تأمین گستر (تاسیکو)، در این نشست با اشاره به زمینه تصمیمگیریها درباره چوکا، اظهار کرد: آنچه امروز درباره این شرکت مطرح میشود، حاصل دغدغههای کارشناسی و بررسیهای دقیق مبتنی بر گزارشهای تخصصی است و هدف اصلی، احیای تولید، حفظ منافع اجتماعی و صیانت از اشتغال کارگران این مجموعه است، بهگونهای که هیچ تصمیمی بدون در نظر گرفتن پیامدهای اجتماعی و اقتصادی اتخاذ نشود.
وی با بیان اینکه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و مجموعههای وابسته، پروژه چوکا را موضوعی راهبردی و حتی حیثیتی میدانند، افزود: به همین دلیل تلاش شده است با کار کارشناسی مستمر، نظارت دقیق و تصمیمگیری شفاف، این مجموعه صنعتی پیگیری شود تا ضمن حفظ منافع ملی و منطقهای، از بروز آسیبهای اجتماعی جلوگیری شود.
مدیرعامل تاسیکو با تشریح وضعیت تاریخی و فنی چوکا، گفت: این شرکت با سابقهای نزدیک به نیم قرن فعالیت، طبیعی است که با فرسودگی تجهیزات و فناوری مواجه باشد؛ نوسازی و بهروزرسانی همواره یک ضرورت بوده، اما محدودیت منابع مالی و امکانپذیری اجرایی باعث شده در دورههایی چرخه تولید با اختلال مواجه شود و جایگاه رقابتی شرکت تضعیف شود.
اسدزاده با بیان اینکه با وجود همین شرایط، تلاشهایی برای احیای چوکا انجام شد، افزود: از جمله آن میتوان به ورود سرمایه، ایجاد تغییرات در برخی خطوط تولید و مهمتر از همه حفظ منابع انسانی اشاره کرد؛ اقدامی که با وجود مشکلات بودجهای، برای جلوگیری از تعطیلی کامل کارخانه صورت گرفت.
وی با اشاره به سرمایهگذاریهای انجامشده، اظهار کرد: در سال ۱۳۹۹ مبلغ ۲۳۰ میلیارد تومان به شرکت چوکا تزریق شد تا طرح احیای تولید، تأمین سرمایه در گردش، خرید قطعات یدکی، نوسازی و ترمیم بخشهایی از خطوط تولید اجرایی شود و جریان تولید در حد امکان حفظ شود.
به گفته مدیرعامل تاسیکو، هدف از این سرمایهگذاری، بازسازی و نوسازی کالاهای اساسی و تأمین تولید بود تا در آینده امکان افزایش ظرفیت و ارتقای کیفیت فراهم شود؛ هرچند امروز ارزش بازار شرکت نسبت به آن زمان افزایش یافته، اما هنوز به سطح مورد انتظار و مطلوب نرسیده است.
اسدزاده در ادامه به وضعیت داراییها و زیرساختهای چوکا پرداخت و بیان کرد: این شرکت حدود ۹۳ هکتار زمین در داخل مجتمع در اختیار دارد و امکان تملک اراضی اضافی تا حدود ۵۰۰ هکتار نیز در مجموعه پیشبینی شده است؛ همچنین خطوط تولید و تأسیسات موجود، سرمایههایی هستند که در صورت نوسازی و بهرهبرداری صحیح، میتوانند نقش مهمی در سودآوری ایفا کنند.
وی با اشاره به وضعیت بدهیها تصریح کرد: در حال حاضر بدهی بانکی شرکت فشار غیرقابلتحملی ایجاد نکرده، اما با وجود بهبود نسبی منابع مالی و بازارگاه، هنوز ظرفیت تولید و سودآوری به سطح مطلوب نرسیده و همین موضوع ضرورت بررسی مدلهای جدید مدیریتی و سرمایهگذاری را افزایش داده است.
مدیرعامل تاسیکو با اشاره به موضوع واگذاری و خصوصیسازی، گفت: گزینههای مختلفی برای واگذاری یا مشارکت بخش خصوصی بررسی شده است که در همه آنها حفظ اشتغال، تداوم تولید، جلوگیری از تغییر کاربری اراضی و رعایت اهلیت صنعتی و مالی سرمایهگذاران، بهعنوان اصول غیرقابل اغماض مدنظر قرار دارد.
اسدزاده با تشریح شروط کلیدی برای متقاضیان احتمالی افزود: داشتن سابقه اجرایی و تخصصی در صنعت سلولزی، توان مالی و سرمایهگذاری کافی، امکان تأمین مواد اولیه، برخورداری از گردش نقدینگی مناسب و تعهد به حفظ کارخانه، زمین و خطوط تولید بدون تغییر کاربری، از الزامات اصلی هرگونه همکاری یا واگذاری است.
وی همچنین به سازوکارهای حفاظتی برای صیانت از حقوق کارگران اشاره کرد و گفت: بررسی دقیق اهلیت متقاضیان، انعقاد قراردادهای شفاف و مدتدار و پیشبینی دورههای مشخص برای فعالیت بخش خصوصی، بهگونهای انجام میشود که ضمن ارتقای ظرفیت و کیفیت تولید، حقوق نیروی کار و منافع اجتماعی مجموعه حفظ شود.
مدیرعامل تاسیکو در تشریح ساختارهای پیشنهادی قراردادها بیان کرد: امکان واگذاری عملیاتی بهصورت پیمانکاری یا بهرهبرداری، یا واگذاری بخشی از واحد به واحدهای خصوصی واجد اهلیت وجود دارد و در همه این مدلها، مکانیزمهایی برای تضمین سود، بازگشت سرمایه و تداوم فعالیت تولیدی پیشبینی شده است.
اسدزاده در جمعبندی سخنان خود تأکید کرد که هدف نهایی، ایجاد یک مدل پایدار برای چوکا است که با حضور سرمایهگذاران واجد اهلیت و با نظارت مناسب، ظرفیت تولید را افزایش دهد، فناوری را بهروزرسانی کند و از منظر اقتصادی و اجتماعی، به حمایت از کارگران و تأمین اجتماعی منجر شود؛ به همین دلیل تصمیمگیریها بهصورت مستمر و با شفافیت کامل انجام میشود.
در ادامه این نشست، حمزه وکیلی، معاون شرکتها و ارتقای عملکرد تاپیکو، با اشاره به هدف برگزاری این جلسه اظهار کرد: این گفتوگوها برای تبیین نحوه ادامه کار کارخانه و پاسخ به ابهامات موجود درباره آینده چوکا برگزار شده و با توجه به پرسشهای مطرحشده، لازم است مدل فعلی و دلایل انتخاب آن بهصورت شفاف برای افکار عمومی توضیح داده شود.
وی با بیان اینکه چند گزینه پیش روی مجموعه قرار دارد، افزود: یکی از گزینهها، ورود مستقیم سهامدار برای تزریق سرمایه جدید است و گزینه دیگر، عدم ورود سهامدار به مجموعه به دلیل ملاحظات اقتصادی و غیرممکن بودن تزریق سرمایه در شرایط فعلی که هر دو مسیر نیازمند بررسی واقعبینانه است.
معاون تاپیکو با اشاره به سازوکار تأمین اجتماعی و تقسیم سود شرکتها، گفت: تمام سودهای شرکتهای تابعه وارد فرایند تقسیم سود میشود تا مستمری سازمان تأمین اجتماعی پرداخت شود و با توجه به ورودیها و خروجیهای این سازمان، حتی اگر سهم هر شرکت در هزینههای کل اندک باشد، محاسبات اقتصادی همچنان اهمیت دارد.
وکیلی در ادامه با تشریح بررسیهای اقتصادی و فنی پروژه اظهار کرد: با توجه به شرایط صنعت کاغذ و نیاز گسترده به بازسازی کارخانه، از منظر اقتصادی توجیهی برای تزریق منابع جدید از سوی سهامداران وجود ندارد و تخصیص منابع در مجامع یا ایجاد واحد جدید نیز فاقد توجیه اقتصادی کافی است، ضمن اینکه نقدینگی بخش خصوصی نیز محدود است.
وی با اشاره به نقش بخش خصوصی افزود: اگر بخش خصوصی دارای سرمایه اولیه، نقدینگی مناسب یا دانش فنی برای کاهش هزینهها و بهبود فروش باشد، میتواند از خطوط تولید موجود استفاده کرده و به سودآوری برسد؛ مزیتی که در نهایت میتواند به تداوم تولید و فعالسازی ظرفیتهای خالی کمک کند.
معاون تاپیکو در پایان با درخواست از کارشناسان و فعالان برای ارائه راهکارهای جایگزین، تأکید کرد: از همه انتظار میرود ذهن خود را از پیشفرضها خالی کنند و اگر مسیر بهتری برای حل وضعیت چوکا وجود دارد، آن را ارائه دهند؛ هدف نهایی رسیدن به اقناع مشترک و حرکت به سمت تولید و توسعه کارخانه، بدون انگیزههای سیاسی و صرفاً بر مبنای نگاه کارشناسی و فنی است.
