به گزارش تیتر گیلان، دکتر قاسمی روشن عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان در یادداشتی نوشت: گفته شده است که بهلول روزی از مسیری عبور میکردند مردمان یک آبادی را مشاهده کردند که با جدیت مشغول ساختن ساختمانی هستند از آنها پرسید این ساختمان را برای چه کاری و با چه انگیزهای میسازید؟ آنها پاسخ دادند با انگیزه الهی درصدد ساخت مسجد هستیم . وی تابلویی را با نام خود به عنوان موسس و سازنده مسجد طراحی و شب هنگام بر تارک آن ساختمان نیمه ساز نصب نمود . فردا که بانیان برای ادامه کار مراجعه کردند با مشاهده آن تابلو متوجه شدنَد که کار بهلول است وی را خواستند و لب به اعتراض گشودند بهلول در پاسخ گفت شما که با انگیزه الهی میسازید چه فرقی میکند که به نام شما باشد یا به نام من؛ حال گویا حکایت بسیاری از طرحهای استان گیلان بدین شکل است .
دسته ای از این طرحها در مدت ماموریت و مسئولیت یک رئیس به سرانجام نرسیده ولی افتتاح شده است یعنی در حالی که هنوز هزینههای دیگری لازم دارد تا قابل استفاده باشد اتمام شده تلقی شده و افتتاح گردیده است. نمونهاش افتتاح ساختمان مکانیک دانشگاه گیلان که در دولت قبل افتتاح شد، ولی فاقد تاسیسات آب ، برق ، گاز ، آسانسور و وسایل گرمایش و سرمایش بوده و با فقدان این امکانات قابل استفاده نبوده است و در دوره مسئولیت مدیران جدید مجدداً با هزینههای چند برابر آماده شده و مورد بهره برداری قرار گرفته است.
دسته دوم طرحهایی که بدون برنامهریزی وفراهم کردن زیرساختها و یا جایابی درست و بدون داشتن پیوست فرهنگی انجام شده است از این رو هزینههای زیادی را به دنبال داشته و مشکلات فراوانی را فراهم کرده است از قبیل دانشکده شرق گیلان که جا داشت تا موسسین آن با جایابی درست و پیش بینی زیرساختها و نیازهای حداقلی یک دانشکده آن را طراحی و اجرا میکردند در حالی که چنین نبوده است و امروزه شاهد مشکلات فراوانی پیش روی اساتید و دانشجویان آن دانشکده هستیم . دسته سوم طرحهایی که بدون محاسبات درست و بدون استفاده از نظرات کارشناسان و صاحب نظران انجام یافته و هزینههای فراوانی را به دنبال داشته ولی بعد از مدتی به طورکلی جمعآوری شده است نمونه آن طرح جداسازی مسیراتوبوس شرکت واحد در خیابان امام از میدان حشمت تا میدان توشیبا بوده است که شهرداری هزینههای گزافی را به واسطه این طرح خام متحمل شد به طوری که با آن میزان بودجه می توانست کارهای عام المنفعه بزرگی را برای این شهرستان انجام دهد . دسته چهارم طرحهایی که در استان آغاز وسپس نیمه کاره رها شده است مثل طرح جدول سازی و ایجاد فضای سبز در دو طرف مسیر جاده تهران از میدان گیل تا دانشگاه گیلان تا جایی که ماکت آن طرح نیز برای مدتی در میدان توشیبا در منظر عموم مردم قرار گرفته بود یا پروژه رفیوژ میان جاده تهران از میدان گیل تا آرامستان که مدتی است نیمه کاره رها شده و چه بسا ممکن است حوادث ناگواری را برای مردم و به ویژه رانندگان به دنبال داشته باشد.دسته پنجم طرحهایی که اجراء آن در استان بسیار ضروری به نظر می رسد ولی به هیچ وجه تاکنون اجرایی و عملیاتی نشده است از جمله کمربندیهای شهرستان رشت و به ویژه کمربندی حد فاصل میان میدان گیل تا مسکن مهر که این طرح ضرورتش به مراتب بیشتر از زیباسازی جاده تهران با طرح نیمه کاره رفیوژ میان جاده تهران میباشد. دسته ششم طرحهایی که اجرا شده ولی طراحی آن بسیار ناقص و نامناسب بوده و یا در اجراء از مصالح نامرغوب استفاده شده است مانند پل جانبازان که صرفاً دو طرف مسیر را بهم متصل میکند بدون آنکه خروجی و ورودیهای جانبی داشته باشد بعلاوه پله برقی آنجا هم مدتهاست که از کار افتاده و به جهت بسته بودن مسیرهای عبور عابرین پیاده از خیابان ، آنها ناچارند حتماً از مسیرپلههای برقی رفت و آمد کنند که خرابی آن ، ایاب و ذهاب را برای مردم به ویژه پیرمردان و پیرزنان و کودکان ، سخت کرده است . دسته ششم طرحهایی که مدتها از زمان آغاز آن میگذرد ولی تاکنون به بهرهبرداری نرسیده است همانند ۸ کیلومتر باقی مانده آزادراه منجیل به رودبار یا ساخت سد پلرود در شرق گیلان و یا طرح ساماندهی پسماند سراوان که مشکلات فراوانی را برای مردم آن منطقه فراهم کرده و زندگی را ناممکن ساخته است. همچنین پروژه راه آهن ریلی رشت به کاسپین که هنوز تاریخ دقیق افتتاح آن مشخص نمیباشدو یا طرح حذف سرعت گیرها از جاده های استان که بارها از زبان مسئولین بلند پایه استان مطرح شده است ولی هیچ اقدامی تاکنون صورت نگرفته است. بدین ترتیب اگر بخواهم در مورد چنین طرحهایی در استان و شهرستان رشت بیشتر سخن بگویم مثنوی ۷۰ من میشود . حال سوال این است که مسئول اصلی این طرحها و برنامهها چه کسی است و ناظرین این طرحها چه نقشی را ایفا میکنند و تاکنون چه کسانی را به عنوان مقصران اصلی شناسایی و به مردم معرفی کرده اند ؟ هزینههای این طرحهای ناقص و ناتمام را از کدام مجریان پس گرفتهاند ؟ مردم برای مطالبات خود به چه کسانی مراجعه کنند ؟ مسئولین عالی رتبه استان به ویژه جناب استاندار محترم چه پاسخی برای این مطالبات به حق مردم دارند؟ تلقی عموم مردم این است که هیچ مسئولی در استان نه تنها خود را پاسخگو نمیداند بلکه در مواردی نیز طلبکار بوده و حتی آن را جزء افتخارات دوران مسئولیت خود ذکر میکند. باشد که مطالب فوق تذکری برای مسئولین استان باشد . انشاء الله
