ای لنز همه بهانه از توست!
ای لنز همه بهانه از توست!
هرچند سلامت برخی شهروندان برای خودشان مهم نیست ولی برای ما مهم است و پیشنهاداتی برای جلوگیری رواج این پدیده مذموم ارائه می‌کنیم

این روزها که خدا را کرورکرور شکر خیال مردم از بابت کرونا و تبعاتش تا حدود زیادی راحت شده، مسئولان وزارت فخیمه بهداشت افتاده‌اند به جان سایر گرفتاری‌ها و بیماری‌های خلق‌الله و عجالتاً گیر داده‌اند به تبعات و اثرات منفی لنزهای چشمی!

ظاهراً عزیزان مافیای لنز نتوانسته همانند مافیای بادمجان یا هویج برای لنز مزایای رؤیایی و سوفسطایی برای لنز تبیین کنند!

خبر را ملاحظه بفرمائید: «برخی لنزهای وارداتی چینی که در آرایشگاه‌ها و بوتیک‌ها به فروش می‌رسند، باعث آلودگی چشم و در درازمدت موجب نابینایی می‌شوند. برخی از افراد هم از لنزهای یک‌بارمصرف، چند بار استفاده می‌کنند که خطر شیوع بیماری‌های چشمی در این لنزها بیشتر است.»( به نقل از جراید)

درست است که آرایشگاه‌های زنانه نوعی بازارچه مرزی هم محسوب می‌شوند و در آنجا علاوه بر رنگ‌آمیزی و بتونه‌کاری و صاف‌کاری، عین بازارچه سید اسمال، انواع و اقسام وسایل مجاز و غیرمجاز هم به فروش می‌رسد ولی خرید لنز دست‌دوم و دست‌به‌دست شدن لنز دیگر نوبر است.

لباس و ماشین و کفش دسته دوم دیده بودیم ولی خداوکیلی استفاده از لنز دسته دوم با هیچ عقل سلیمی همپوشانی ندارد. خیلی جالب است درحالی‌که ما در کشورمان به فناوری چاپ قرنیه دست پیداکرده‌ایم این چینی‌های دست‌وپا چلفتی هنوز نتوانسته‌اند لنز باقیمت پائین تولید کنند که خلق‌الله مجبور به استفاده از لنز دست‌دوم نشوند! البته این‌که هر گرفتاری و بدبختی را به این چینی‌های چشم‌بادامی و اجناسشان ربط دهیم چندان هم جوانمردانه نیست و برخی معضلات اخیر، ریشه در فهم ناقص و پلاستیکی برخی هم‌وطنان از ادبیات کهن دارد.

متأسفانه عده‌ای شعرِ « چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید» خدابیامرز سهراب را بد تفسیر کرده‌اند و به هر قیمتی شده می‌خواهد جور دیگر ببینند. اصلاً هم به شستشوی چشم اعتقادی ندارند و معتقدند باوجود نیترات فراوان در آب تهران ترجیح می‌دهند برای جور دیگر دیدن از «لنز» استفاده کنند حتی در برخی مقاطع لنز از نان شب واجب‌تر شده و به قولی چشمم را بگیر ولی لنزم را نه! البته دراین‌بین عده‌ای هم کاری به سهراب ندارند و از منظر زیباشناختی، ساختار خود را دارای عیب و ایراد می‌دانند و اعتقادی به جملات بزرگان ندارند که فرموده‌اند «به لنز و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را» و برای رفتن به مجلس عروسی یا مجالس شادی، دست به تغییر دکوراسیون می‌زنند که گویی اگر این تغییرات ماهوی صورت نپذیرد، عروسی سر نخواهد گرفت. زن حسابی همسر مسی برای تماشای قهرمانی شوهرش در جام جهانی حتی رژ لب هم نزده بود! بگذریم …

علی‌ای‌حال هرچند سلامت برخی شهروندان برای خودشان مهم نیست ولی برای ما مهم است و پیشنهاداتی برای جلوگیری رواج این پدیده مذموم ارائه می‌کنیم: الف) تغییر کاربری لنز: همان‌طور که درگذشته افراد خلاف‌کار را « تاتو» یا همان «خال‌کوبی» می‌کردند تا نشان دهند این افراد با سایرین تفاوت دارند و گناه‌کارند، پیشنهاد می‌شود به‌جای ستاره‌دار کردن مشتریان بدحساب بانک‌ها، با توجه به میزان بدحسابی‌شان در چشم آن‌ها لنزهای مختلف کار بگذاریم. با این شیوه هم کارمندان بانک‌ها به‌راحتی قادر به شناسایی افراد بدحساب خواهند شد و هم آمار مصرف لنزهای رنگی در کشور پائین خواهد آمد. ب) جریمه نقدی: با توجه به اینکه شما اگر کوچک‌ترین تغییری در بنای مسکونی یا تجاری خود بدهید، باید جوابگوی شهرداری و عوارض کمرشکن آن باشید؛ پیشنهاد می‌شود در خصوص تغییرات ظاهری افراد هم نظیر تخریب اضافه بنای صورت ( همان کوچک کردن بینی) و یا استفاده از لنز، کاشت گونه، پروتز، بالون معده، اصلاح خط لبخند، چشم‌گربه‌ای، گوش الاغی، اصلاح چشم آسیایی، رفع خنده‌ی اسبی یا لثه‌ای، قلوه‌ای کردن لب پائین، تراش پیشانی، بیبی فیس کردن صورت، پروتز لب، لیفت گونه لب، چال انداختن گونه، رفع انقباض چانه و قس علی‌هذا… عوارض وضع شود تا ملت کمتر به فکر تغییر دکوراسیون بیفتند!

پایان پیام/